Prasangs - Atmiyata / Bhajan / Sambandh

[15] Swamine Game Etlu J Karvu Che -  P.P. Swamishree Para Vani Apni vrutinu poshan kare evi vyakti sathe uthak bethak rakhay nahi.  Koi divas rakhay nahi. Na chutke mara jeevanma ek prasangni hu tamne vaat karu chu. Ame  tapal lakhiye pan anusandhan eka j rehtu ke aane shu game che?  Tapal to ek nimit seva hati. Kalake ek j anusandhan rehtu. Aamne je  game che etlu j karvu che. Ghat upar nahva jai e to etla j vicharma  rehta ke Bapane je game che etlu j karvu che. Eka j anusandhan,  khata-farta, vasan ghasta, tapal lakhta, suta aamne jetlu game etlu  che ethi ek paglu pan aaghu nathi barvu. Evo tharav karine jivta hata.  Seva ghana prakarni che. Seva je ave te karvani che. Seva tamaru jivan  nathi. Murti tamaru jeevan che. Kriya yogo tamaru jeevan nathi.  Bhagvan no saadhu tamaru jeevan che. Tapal ek nimit seva che. Aadhar murti che. Pran murti che. Tapal koi  haribhakt ne raaji karva mate nathi lakhvani. Etlu badhu badhane janto  hato. Koinu kai baki nahi pan ek vyakti ni pase leek thayi nathi. Gondal  ni dharti par kotharma ketlu sonu che. E bi itihas mari pase haju, tamne  be kahyu nathi. Shi jarur che? Vyavhar maru jeevan nathi. Murti Yogiji  Maharaj maru jeevan che e raaji thay, indriyone parovavana, shuddh  karvana, sadhna muki raaji karvana etle karvana pan anusandhan ekaj.  Bankde besie, borsalli zaad niche besiye. Rayan niche fariye pan ekaj  anusandhanma suta, "Swamiji ne je game che eno padto bol kyarey koi  sanjogoma niche na utre. Emna ansare ame samji jaiye. Emne shu game  che emne kehvu bi na pade. Eni aankh fare ne apno deh fare. Eva  antaryami sha mate na thavay? Kashu j kehvu na pade e kakshano  sambandh !" Ame tapal lakhine ek secondma bhuli jaiye. Game tevi tapal lakhiye,  divas ma 8 kalak pan eka j minute ma alipt, pachi amara brahamand ma  ek j minute ma, eno vichar j na uthe. Ekaj vichar uthe, Bapane aa game  che - Suhradbhav ne Nirdoshbuddhi. Ahiya bapa aa rite betha, ahiya aa  vaat kari, ahi jamta hata ne latku karyu hatu. Baas..... ena j vichar ma  biju kai nahi. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [14] Koini Mobatma Kyarey Fasavu Nahi -  P.P. Swamishree Para Vani Apni vrutinu poshan kare evi vyakti sathe uthak bethak rakhay nahi.  Koi divas rakhay nahi. Amne ek sadhu malya hata. E amaru bahu sachve, e godadu rakhe,  amara mate nasto lave, ratre pathari rakhe, Bochasan mandirma  godada bahu ocha. Etle Anandna be-char chokrao mate special e sadhu  amara mate godada sachvi rakhe ke aa chokrao ne kya suvadavishu?  Te ratre khavadave. Ratre suvade, be divas chalyu. Pachi em thayu  "Aa sadhu, trije divase gayo j nathi ne ! Shodhva ave toy hathma na  avyo." E sathe khavadave, eni rite vartavu pade, pachi jay swaminarayan,  emni mahobbatma avi j javay. Seva eni hajar vaar kariye. Pachiye  apnu sachavya kare to pachi emni mahobbatma fasai j jaiye. Te saat  divas mane shodhyo, haathma j na avyo. Nahi mahobbat rakhvani. Bapore jamva vakhte bichara manso vadhi jayne te mara mate  special laadu - badhani vacche ubha thaine, hu betho hoy to pan 100  vyaktini vacche mane laadu apva ave. Me kahyu, "Swamiji badhani  bhega mane dal-bhat favse. Rotli favse. Laaduni jarur nahi." To kahe,  "Swamiji e mokalyo che ! Te Bapa na naame gappu mare, Bapa e  mokalyo che to badha jamo thoda pan etli priti kare !" Pan Jay  Swaminarayan koi mobat nahi, etle aa vastu baaki rakhvani. Apnu  punya ekdharyu jama j thavu joie. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [13] Badhu j Shashtriji Maharaj Sambharse -  P.P. Swamishree Para Vani Akshar Bhuvan ma Ishwarbhai mari sathe khangi karva avya. Ishwarbhai  (Nadiad) e Harshadbhaina mitra. Mane kahe "Tame bapani tapal lakho  cho. Bapani badhi tapal ave emathi khangi tapal todo !". To me kahyu,  "Bapa kahe fadi nakho to fadi naakhu ane kahe ke vancho to vaanchi  nakhu." Pachi mane kahe, tamne khabar che satsang ma shu chali  rahyu che ? Satsang ma shu uthal pathal thai rahi che. Me kahyu, mane  ekaj khabar che je kai thai rahyu che e Swami kari rahya che ne pachi  mari par je garam thaya. Me emne spast mane nariyel api didhu ke  "Anant brahamand khadi ma jay. Mare emnu kai jovanu nathi. Bapane  je game che e pramane bolvanu ane e pramane jivavanu. Ubha thayi  ne jata rahya". Satsangma saaru ane narsu thayi rahyu che, tamne ane  mane jovanu to koi license nathi apyu.  Pachi ej divse Bapane (me) prashna puchyo ke panch vartman yukta  na vartnar Haribhakta ne kehvu ke na kehvu, emne satsang ni bahar  rakhva ke na rakhva ! Bapa e kayu. "E badhu Shashtriji Maharaj  sambharse. Shashtriji Maharaje apan ne hajaro nathi apyo." Ame to  sun mari gaya. Kyare panchvartman ne shuddh karine ek second  na lakh ma bhagma ekavdhani banavnar eni takat no vichar kariye  tyare bijanu jovano vichar j na thai. Pachi Ishwarbhai no assistant avyo. Mane kahe "Tamne tapalo mali?  Badhi vaanchi, tamaro shu abhipray che !" Me kahyu, "Maro koi abhipray  nathi, apni koi najar nathi, apnu koi manan-chintvan nathi. Aa ekaj  abhipray - Bapane je game etluj bolvanu baaki tamaru je thavanu hoy e  thav."  Satsang ne badhu hoy etle vadhe ne ghatvu hoy etle j bolvanu na  game. Etlu dhanki devanu, janva chata murkh banine dhanki devanu,  vaat bahar nikle j nahi. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [12] INCLINATION FOR DEVOTEES - Narrated  by Mam Deborah Judith - 28 Jun 2011 What is the factor on earth against which God gives up! Where He  just forgets His own Godhood! It is nothing but His devotees before  whom God simply dissolves His very existence. Lord Swaminarayan  had too averred “ My Godhood lies in my devoutness for my  devotees” In present times, we find Swamishree too upholding the  same concept through His life. Once, Swamishree was in Anirdesh. It was evening Arti time, hence  Swamishree was hastening to attend the Arti in the temple wherein  the middle of the door found a devotee who was to express his  issues and concerns to Swamishree and requested Swamishree to  spare just a minute. Swamishree said, sure but asked if it will do  if He meets him after the Arti. The devotee insisted for just a mintute,  hence Swamishree went with him in the room for a personal meeting (khangi) which ultimately lasted for 25 to 30 long minutes(by the time  Arti would have been over). After giving full satisfaction and relief to the  devotee, Swamishree came out of the room and found His sevaks  with folded hands thinking about the naturalness of Swamishree.  Swamishree said “ I was going for darshan of Shree Thakorji (in  temple) but Thakroji Himself came down right here(in form of that  devotee) What a presence of mind does He have! An incredible affection and  inclination for devotees. Let us too pray to the lord Swaminarayan  and Swamishree to generate similar importance of devotees in our life  as He prefers to be and reverence for Thakroji. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [11] Khamvu Tej Motap -  P.P. Swamishree Anubhav Vani Hu jyare tapal lakhato hato. Tyare ek vakhat Bapa e ekaj divase ekaj  gam ma bapore be (2) hari bhakto ne gher rasoi karavavano kagal  lakhavyo. Etle ekvar to mane hasvu avyu. Etle Bapa kahe "tame shu  haso cho pachi aavu motu bhavya swarup emne to na kahevay ke  tame avu lakhavyu che, pan pachi puchyu ne batavyu ke avi - avi rite  apne 2 hari bhakto ni gher ek time par rasoi karavi che?" Pan Bapa kahe apne tapal java do. Pachi tya bhale j athadata ane  kharekhar e gaam ma jyare gaya tyare to mari to adhadho (30 min)  je left-right lidhi ke tame ava keva ! Tamara ma suj nathi? Ava  secretory na rakhva joie. Aam tem ghanu bolya. Bapa to room ma betha hase ane pachi adadhi (30 min) kalake bahar  nikadya. Etle pela hari bhakto e bapane dalil karo. Pachi Bapa bolya  "Je vade aa jaga che tene koi na jane re. Tamari dheeraj ne climax  (parakashtha) par lai javi che. Aa lok na vatavaranma jivo cho te  mukavi ne AKSHARDHAM na vatavar me rehta shikhvadvi che". ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [10] Mota Purush Na Vachanma Vishwas -  P.P. Swamishree Anubhav Vani Hu mari vaat samjavu. Jo Yogiji Maharaj mane em kahe ke aa Gadheda no samagam karo to hu karu ane 80 varsha sudhi karu. Mari e sadna thay ke na thay chinta na karu ane thay pan nahi. Ketlo vishwas hashe mane ! Mane Swami (Bapa) em kahe ke aa Gadheda ni sadhna karo eni puja karo ene navdavo - dhovdavo, eni vaat sambhadavi, e bhonke to eno gun levo. E laat mare to ene kiss karvi. To hu 80 varsh sudhi karu. Marta sudhi, mane khabar che ke mari sadhna puri thai gayi, mare loko ne raji nathi karvana, mare janta, samajne ke mara tantra ne raji nathi karvana, emne (bapa e) kahyu matter over thai gayi. Satubhai, gadheda jode j 80 varsh sudhi besi rahu, 80 varsh sudhi. Hu to sahaj avastha ma rahu ke na rahu. Gadheda ni agna karnar to gadheda jevo nathi ne ! Mare etlu j nakki karvanu, e purna purush che. Bas pachi e gadhedu hoy toy mara mate purna murti che, e vishwas kevo hashe. Vachan ma vishwas ena jevi koi preeti dharti par che j nahi. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [9] Mota Purush Sathe Khulla Kem Rehvu -  P.P. Swamishree Anubhav Vani (A) Hu bapa sathe kevi rite khullo rehto teni vaat karu chu. Gondal mandire bapa pehli vakhat Africa javana hata. Mane bolavyo ne kahyu. Guru mane mukva Mumbai sudhi aavjo ne pachi 7 divas rokai Kakajino samagam karine pachi pacha avjo. Me kahyu bhalene sanje to Bapana pehla to ketla badha agal nikli gaya ne Bapa javana hata tethi samaiya jevu hatu etle seva pan khub hati. Ek taraf varsadni season, sanje mane Bapa e bolavyo ne kahe Guru tame ek karo rokai jav ne ! Aa badhi seva sankeli lo. Tarat j mandi padyo. Bapane manoman prathna karto ke tamne j raaji karva che. Tame je karavo te j karvu che. Atma sathe vaato karva mandi padyo. (B) Ek vakhat hu post lakhto hato ne Bapa pan sathe hata. Balmukund swami ne bolavya. Ne kahe Guru Prabhudasne tamari sathe vichran ma lai jav. Yuvakona karyama khub madadrup thashe. To Balmukund swami kahe na mare emne sathe nathi lai java e to emnu j karya kare ne kai bhalevar lage nahi. Tethi mare lai java nathi. Mari same j ! Tya j man thi prabhu sathe vaato chalu kari didhi. Prabhu emathi bolnar tame j che. Tame dharsho tyare j thashe. (C) Ek vakhat Bapa africa javana hata. Tyare P. P. Mahant Swami pan sathe javana hata. Te parshad hata. Tethi Bapani evi iccha ke hu sathe hovu to madadrup bani shaku tethi maro passport taiyar karavyo. Pan aa vatni jaan thoda sabhyo ne thai tethi temne Bapa ne avi ne vinanti kari ke amna (Prabhudas) karta to pela Brahaman chokrane lai e to apan ne rasoi ma pan kaam lage. To Bapa e tarataj ha padine mane kahyu Prabhudas apne nathi avavu. Fari kok vakhat tya j mara atma sathe vaato kari lidhi. Bapa ni iccha thashe to j Africa javanu thashe. Same koi vyakti che e vaat j vichari nahi. Yuvako nu karya pan Prabhu dharse tyare j thashe. Hu aa rite Bapa sathe antarthi khulo rehto. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [8] Guru Harini Pita Tulya Sneh Varsha -  P.P. Swamishree Anubhav Vani Dashera thi kartak sud pancham sudhi hu yuddha ladyo. Swamijina darshan karva pan noto gayo. Haiyane sachu manyu hatu. Haiyana vichar ne hu jovu tyare nirantar dekhay apnama be paisani barkat nathi. Layak nathi. Yogya nathi. Aa swamiji agal kevi rite besay? Pachi yuddha ladyo barabar. Etlu ladyo toy na thakyo, kada na avdi. Suj na hati. Kevi rite ladvu e khyal na hato. Jindagina tran (3) varsh bagadya hata. Potana bale yuddha ladto hato. Yuddha daramyan vichar avto ke apne atli gandaki laine fariye chea. Swamiji(bapa) ne modhu shu batavu? Pachi thay ke ghare jaie. Bhajan kariye. Mala fervaie. Vachnamrut ke mahima ma rahiye jethi haiyu prafullit thay ne pachi bapa pase javu. Dahyo thai pachi bapa pase avavu eva vicharoma betho hato. Pan raja kevi rite levi? e vicharoma aso sud dasham thi karatak sud panchamno divse sudhi ane e divse pakday gayo. Savarna pahorma vehli savare bapa ekla bahar avya. Hu rayan niche besi ek vicharma hato. Have char divas che. Pachi ghare javanu malse. Me mari jatne sachi mani hati. Potana vicharoma khoto khechai gayo hato. Swamiji e ek minute ma purnahuti kari didhi. Khabar na hati. Kharekhar bhagwadi ma vishwas hot to 3 divas bagdat nahi. Pachi swami ekla utarta hata ane jor thi bum padi kon? Me kahyu "Hu", kahe haath pakdo ane dot muki. Hu eklo j hato. Koi hatu nahi.  Javu j pade. 25 divas thi darshan karva ubho thayo na hato. Dur thi j darshan kari sevama lagi javu. Evi seva karu pachi maro haath pakdine kahe, Guru ! ketla di thi darshan thaya nathi. Hu ekdam radvani taiyari par niche utarta ek vakya evu saras boli gaya. APNAMA KOI BARKAT NATHI. SHASHTRIJI MAHARAJ MA KHUB BARKAT CHE. E APNAMA BARKAT PURSHE. Puru thai gayu. Pan aa vaatno khyal nahoto avyo. Apnama kai nathi. E vachanma vishwas avyo. Duniani 600 karod jantama mara jevo nalayak manas koi nathi. Eva ganda vicharo uthta pan positive etlu hati ke bapa agal aa kachro laine.... [1] khabar noti ke e purush kon? [2] khabar noti Vachnamrut P. 16 ni ? [3] khabar noti nahi to masti thi seva karat, pase besat e emnu      kaam kare. Darshan to thay chene ? ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [7] Divya Darshan - Gun Grahak Drashti Gondal na chogan ma ek vakhat Swamiji ane Mahant swamiji chotra agar betha hata. Yogiji Maharaj podhva gaya hata. Pachi Mahant  swamiji e swamiji ne kahyu " Ahithi jetla nikle ne eno ek gun  tamare kehvano ane ek gun mare kehvano." Pachi Mahant swami  kahe "Competition ni bhavnathi nahi pan tame pehla kaho" etle  Swamiji e kahyu "Bhalene hu pehla kahish. Mare tamari agalthi kaik  saru medavavu j che." Pachi to ek gun Swamiji kahe ane ek gun  Mahant swamiji kahe ema 3.30 (sada tran) kalak kya jata rahya  khabar j na padi. Pachi Bapa nikadya ne banne ne je bhetya che  ane pachi kahe. (1) Avi bhuddhi kayam rakhjo. (2) Shatriji Maharaj raaji thai jashe. (2) Karvanu kai na rahe. Pachi to amne banne ne Bapa e evu divyatanu darshan karavyu. Je  darshan Mahant Swamiji ne thay ej darshan Swamijine thay. Emna  (Bapana) akhay sharir mathi khubaj divyata na darshan saat (7) -  aath (8) minute thaya. Yogiji maharaj na yog ma avya pachi  swamijine Hath, Maan ane Ersha e pajavya j nathi. Keval positive j leta.  Motapurush na divya anubhutina pehla darshanma tran (3) laabh ave... [1] Emna vishe Nirdosh buddhi dradh thai jay [2] Physical leval par manavi de ke Karta - Harta bhagwan che,       man - buddhi thi pan [3] Vision badlai jay ane keval gun j dekhay ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [6] Akshardham Ni Drashti Ek vakhat Shashtriji Maharaj thoda mukto saathe sabha mandapma virajman hata. Sabha mandap ma thode dur amuk behno Shashtriji Maharajna darshan no laabh lai rahya hata. Tyare amuk kshan  Shashtriji Maharajni drashti biji taraf thoda haribhakto avya emna taraf gayi parantu sabha mandapma birajman ek haribhakta na manma sankalp - vikalp ane tark - vitark sharu thaya.  Jethi temne Shahtriji Maharaj ne khula dil thi prashna puchyo. He swami amara drashtima to Stri ane Purush no bhed che pan mota purushne pran e bhed hoy? Tyare Shashtriji Maharaj thode dur ek kidio nu samuh jamin par chalyo jato hato, tena taraf angli fervi kahyu "Batavo peli kidio ma stri kon ane purush kon?"  Tyare pela haribhakta ne khyal apva mate Shashtriji Maharaje  spashtathi kahyu "Motapurushni drashtima koi j bhed nathi hoto,  emne nathi stri ke purush ke nathi koi nano haribhakta ke moto  haribhakta, Emni drashti e bhadaj Akshardhamna divya mukto che ane  badhaj Aksharna swarup che. Emni drashti e sarve sarva divyaj che." Jyare mota purushni krupa tyare mukto ni drashti pan evi j thai jay... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [5] Youth Means EVERYTHING TO ME -  H.D.H. HARIPRASAD SWAMIJI - By Hemantbhai Mohite - 1:00pm Jun 21  Whenever Bramhaswaroop Yogiji Maharaj used to come across any youth, irrespective of his cast or creed or even whatever nature, He  used to get so happy. For Yogiji Maharaj, merely being a youth was  enough and the best age. Similarly in the life of Swamishri too, youths  mean everything to Him. One feels that whenever He meets a youth, simply forgets His very existence of such a height, time, place or the  event.  One gets only an impression from His behavior that how best can He serve these blessed sons of His Guru Yogiji Maharaj. Once, a youth  owing to bad company was in the worst shape living a very badly lived life and because of his such life, his family members and all relatives were so disturbed that they abandoned him. Even his father too,  asked him to leave the house so that the rest of the family can live  at peace. At such a crucial and depressed juncture, he remembered Swamishree that in this entire world, only Hariprasadswamiji is the  Greatpurush who will accept and support him.  At last, he came to Haridham and placed his life wide open before  Swamishree and said since he has been driven out of the house,  the rest of his family members will be enjoying a sigh of relief now.  On hearing this, Swamishree said “let your parents have a sigh of relief  on your being driven out, but since you have come here to Haridham  (in Swamishree’s shelter) I am feeling a sigh of relief because it  has given to me yet another opportunity to serve the youth of my  Guru Hari Yogiji Maharaj and offer my devotion”. Then Swamishree with lots of love and affection persuading him said  that he can live in Haridham at will and at peace with pleasure and is  most welcome to new home, but to follow the commands of  P. Kothariswamiji and pay his devotion to Gyan Yagna Deri by dhun  and offering circular motion to the idols in the deri. He also asked  him not to waste his time anymore and shape his life so well that once his parents willingly and with pleasure may come to pick him  up back home. It appeared as if his soul was dipped in the selfless  love of Swamishree. Swamishree has directed and led lacks of such youths in His lifetime  who had derailed themselves from their path of righteousness and  swadharma and gave them a new direction of living the life which is  acceptable to the Lord and awarded devotedness from an ordinary  person, not based on any discourses or spreading high profile bundles  of knowledge but merely by His selfless love. Let us all too pray and resolve to serve all those youths in Swamishree’s divine association-sambandh attributing same emotion as we would  serve Swamishree and prove our devotion to our Guruhari-Swamishree  as He is even now doing to His Guruhari Yogiji Maharaj and for that  may He bless us to do so . ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [4]   સંબંધ ની ગહેરાઈ ! - By Akhilbhai Raval -  7:05am Jun 12 મહુવા ની ધરતી પર ભગતજી મહારાજ પોતાની ઘરે બિરાજ્યા હતા.એક  દિવસ મહુવા મંદિરના કોઠારીએ ઠાકોરજીના થાળ માટે ભગતજીના ઘરે કેહ્ડાવ્યું. મહુવા મંદિરમાં આવેલા પવિત્રાનાન્દ્સ્વમીને ખબર પડી કે આજે ભગતજીના ઘરેથી થાળ આવવાનો છે એટલે એમણે સ્પષ્ટ ના કેહવાડી દીધું. તેથી ઘરના સભ્યોને ખોટું લાગ્યું.એમાંથી એક જણ બોલી ઉઠ્યું, "પેલા પવિત્રનંદ આવ્યા છે ને.." ભગતજીમહારાજ કહે, "ઉભા રહો.. ઊભા રહો.. આ ઘરમાં કોઈ સાધુના અભાવની વાત નહી કરવાની. મહારાજે પ્રસંગ મુક્યો છે  આપણા સારા નાતે મુક્યો છે. એક દિવસ આપણા ઘરનું સીધું(રસોઈ) ભગવાન સ્વામીનારાયણની મૂર્તિ આગળ પહોંચી જશે. શ્રદ્ધા રાખો વિશ્વાસ રાખો.  સમય ને પાકવા દો." ભગતજીમહારાજ તો મહિમાની મૂર્તિ એટલે અપરંપાર મહિમા ગાય જ .પ્રીતિનું સ્વરૂપ હતું એટલે અપરંપાર પ્રીતિ વહેવડાવેજ. એટલી મહિમાની વાતો કરી- "ધાર્યું કેવળ ભગવાન સ્વામીનારાયણનું જ થાઈ છે, પવિત્રનંદસ્વામીનું નહી." ભગતજીએ સહુનેય મહિમાના  ધોધમાં તરબોળ કરી દીધા. વ્યક્તિ અયોગ્ય હતી જ છતાં પણ ભાવ્ફેરમાં ણ જવા દીધા. "ગુનાતીતના અને મહારાજના સંબંધવાળા નંદ સાધુ તો ખરા !" ભગતજીમહારાજે ઘરમાં બધાને કહ્યું, "તમે કદાચ ઠાકોરજીને નહી જમાડો તો ચાલશે પણ એના સંબંધવાળનો ગુણ લેજો. અભાવ ક્યારેય નહી લેતા. સંબંધવાળાનો ગુણ લેજો અભાવ ક્યારેય નહી લેતા. સંબંધવાળાના દર્શન ક્યાંથી?" એવા ધાવમાં રહેવું છે. અપરંપાર સંબંધના મહિમામાં ડૂબેલું પાત્ર એટલે ભગતજીમહારાજ ! જુનાગઢ મંદિરમાંથી ભગતજીમહારાજને ૪૦ વખત બહાર કાઢ્યા. મહુવા મોકલી દે ને પાછા જુનાગઢ આવે પણ કોઈ અફ્સોસ નહી..એવો ને એવો મહિમા આચાર્યમાંહારાજનો, જુનાગઢ મંદિરના સંતોનો અને સંબંધવાળા સહુનો..સ્વપ્નમાંય કોઈનો અભાવ નહી. આપણે આ પ્રસંગ ઉપરથી એટલો સંકલ્પ જરૂરથી કરી સકાય કે, "આપણે પોઝીટીવ જોવું અને બોલવું છે . આપણે ભૂલકું માર્ગના યાત્રાળુઓ છીએ. આપણા મનબુદ્ધિના  મુલ્યાન્કાનોને ખસેડીએ તો જ આવા મહિમામાં પ્રભુ આપણને લઇ જાય." ગુરુહારીસ્વામીશ્રી કહે છે કે, "દેહના પ્રારબ્ધ કરતા મન-બુદ્ધિથી ઊભા કરેલા પ્રારબ્ધ હાજર ગણા ખરાબ છે...સ્વામીશ્રી એ ભાર પૂર્વક કહ્યું " મારું આ વાક્ય યાદ રાખજો જ.   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [3]    Atmiyata - By atmiya2009@yahoo.com-   9:57am Jun 15 Once three devotees, came to Swamishree to seek blessings and guidance to sell their land. Swamishree asked them the prevalent market price. One of them said his sister does not agree to sell and says even if she has to spend lots of money not to let them sell, she will spend as she was a co-sharer of the land as their father had kept all of them till then live together. But if all four of them(three brothers and sister too) were to live together on that land and not to sell, then she does not demand for her share. On hearing this, Swamishree said “ The sister has a tremendous understanding.” The revealing the secret, He said, “if you resolve to live with Atmiyata-harmony, then it will be My responsibility to solve all your problems” Realizing that Swamishree’s innermost perception lines in Atmiyata only, all four of them decided to live together and not to sell land. If we decide to live with Atmiyata, then the Lord and Swamishree are bound to take all sorts of responsibilities on them. Because, His basic objective is to make the whole society live as per the principles of Atmiyata. Then just think about it for a moment, about ourselves, that whenever problems arise in our life, what is the route cause of the problems!! Its undoubtedly lack of Atmiy   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ [2]   મૂર્તિના સુખની પાત્રતા.......! By Akhilbhai Raval -  9:33am Jun 11

ગુરુહારીસ્વમીશ્રી કહે, "આ મારો સ્વાધ્યાય પ્રસંગ છે."ગુણાતીતાનંદસ્વામીએ ભગત્જીમહારાજને જયારે પેહલાં જ દર્શન ૧૯૧૬માં કરાવ્યા, જૂનાગઢની એ ધરતી પર સાક્ષાત્કારમાં લઇ ગયા..ત્યારે અપ્રતિમ સુખ આપ્યું.જયારે મૂર્તિના સુખની શરૂઆત થાય ને.. ત્યાર પહેલા એની આભા આવે. એકદમ મૂર્તિ પ્રગટ થાય ને તો ગાંડા થઇ જવાય. ત્યાં ને ત્યાં નાચે ને કુદે.. એટલે સાવ ગાંડો થઇ જાય,એટલે ગુનાતિતાનંદસ્વામીએ વાતમાં લખ્યું - "કાં બહેકી જાય કાં ગાંડો થઇ જાય." આપણે શુરવીર તો થવું પડે જ. ઇન્દ્રિયો અને અંતઃકરણને રમાડવા જ છે. સંકલ્પ કરવાનો છે.અને એ મૂર્તિનું સમ્યક દર્શન નહોતું. આભા સ્વરૂપે જયારે ભગવાન સ્વામિનારાયણ પ્રગટ્યા.. સમ્યક દર્શન તો દુર્લભ હોય ! આવી દિવ્યતામાં
ડૂબાડ્યા પછી કેવી રીતે બેર કરી શકાય ! અને તેવે વખતે ભગતજીમહારાજ બોલી
ઉઠ્યા, "મેં કાઈ ના કર્યું ને તમે ખુબ આપ્યું.. મેં કાઈ ના કર્યું, ને તમે ખુબ આપ્યું."ગુણાતીતાનંદસ્વામીએ ભગતજીમહારાજને એટલું જ કહ્યું, "૩૦૦
સાધુની હજામતના પૈસા આપણે આપવા પડે છે." ગુણાતીત બસ આટલું જ બોલ્યા..એમણે ભગતજીમહારાજને નહોતું કહ્યું કે, "ભગતજી ! તમે શીખી જજો."પણ અણસારે સમજી જાય એનું નામ ભગતજી ! ભગતજીમહારાજે ઉભા થઇ ને ગુનાતીતાનંદસ્વામીને પ્રાર્થના કરી કે, "મને એવા આશીર્વાદ આપો કે હું આ સેવા કરું."ગુણાતીતાનંદસ્વામીને "હાશ !" થઇ ગઈ.આપણે આ પ્રસંગથી એટલો જ સ્વાધ્યાય કરવાનો છે કે,
"આપણા રાજસી, તામસી અને સત્વીક્તાના તથા બુદ્ધિના લેવલો આપણને આર્ચી માર્ગેથી ચ્યુત ના કરી દે."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[1] ભજન કરતા કરતા સેવા ..................

ગુનાતીતાનાન્દ્સ્વામીએ વાતુંમાં લખ્યું છે કે, 'ભજન કરતા કરતા ક્રિયા કરીએ તો અંતરમાં ટાઢું રહે.
ને અંતરમાં ટાઢું જોઈને મોટા સાધુ રાજી થાય, ને જેની ઉપર સાધુ રાજી રહ્ય તેનો જીવ સુખિયો થઇ જાય..'
જુનાગઢ મંદિરમાં જગાસ્વામી પથ્થર ઘડવાની સેવા કરતા હતા.
એક દિવસ ગુનાતીતાનાન્દ્સ્વામી ત્યાં પહોંચી ગયા. જગાસ્વામી પથથર ઘડવામાં એટલા તલ્લીન હતા
કે ગુણાતીત આવીને ઉભા રહ્યા એ ખબર જ ના પડી. - ગુણાતીતાનંદસ્વામીએ કહ્યું, 'જાગાભગત ! ભજન કરતા કરતા
સેવા કરવી..ભલે સેવા થોડી ઓછી થાય તો ચાલશે. પણ આપણે આ ટેવ પાડી દેવાની.'
જગાભગતે ભજન કરતા કરતા પથરા ઘડવાનું શરૂ કર્યું, અબ્યાસ નહી હોવાથી થોડું થાય ણે પાછા ભૂલી જાય,
થોડું થાય ણે પાછા ભૂલી જાય. જાગાસ્વામીએ જેમ જેમ ભજન શરૂ કર્યું,તેમ તેમ ખરાબ વિચારો ઉઠવા લાગ્યા.
છ મહિના પછી ગુનાતીતાનાન્દ્સ્વામી કહે, 'જાગાસ્વામી ! ભજન કરો છો ?' 'સ્વામી ! ભજન કરું છું પણ બહુ ખરાબ ઘાટ ઉઠે છે.'
'ગભરાશો નહી. ભજન એક વલોણું છે, ખરાબ ઘાટ ક્યાં સાફ થઇ જશે, ખબર પડે..પણ તમે ભજન નહી છોડતા.'
બીજા છ મહિના પછી ગુનાતીતાનાન્દ્સ્વામીએ ફરી જઈને પૂછ્યું, 'જાગાસ્વામી ! હવે ભજન થાય છે ?' તો કહે 'હા. હવે ખરાબ ઘાટ ઉઠતા નથી,
સાફ થઇ ગયા. નિરાતે ભજન કરતા કરતા સેવા કરી શકું છું.'
બધા જ પ્રકારના રસ છોડીને આપને બ્રહ્મ્રરસમાં.. -ભજનના રસમાં જવાનું છે. અને તે માટે ભજન કરતા કરતા સેવા.
ભજન કરતા કરતા સેવા કરીએ.. તો બહુ મોટા ફાયદા એ થાય કે -
- એકાવધાની થઇ જવાય.
- વૃત્તિ પ્રભુમાં સ્થિર થાય.
- અને પ્રભુ આકારે થઇ જવાય

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~